Engelse Setter


Groep	Staande honden
FCI	2
Sectie	2

De Engelse Setter is het oudste Britse type setter. In de zestiende eeuw werd hij gebruikt voor de jacht op vogels. Hij werd de Laverack Setter genoemd naar E. Laverack, een fokker uit Shropshire County die het ras vanaf 1825 verbeterde door inteelt en selectie. Laverack zette zijn pogingen vijftig jaar lang voort. Hij heeft waarschijnlijk pointers (waaronder de Spaanse Pointer) en spaniels gebruikt. Het nieuwe ras werd in 1873 door de Kennel Club erkend. De Engelse Setter is de bekendste en meest voorkomende setter.

Type hond
Britse en Ierse Setters

Land van herkomst
Groot-Brittannië

Oorspronkelijke naam
English Setter

Andere naam
Engelse Setter, averack Setter

Karakter
De Engelse Setter is stoutmoedig, enthousiast, levendig en snel. Hij kan op elk soort terrein jagen, maar hij is met meest geschikt voor de jacht in natte gebieden en moerassen. Met zijn uitstekend reukvermogen heeft hij een groot zoekbereik en hij speurt de grond af in een vloeiende draf, waarbij hij het wild als een kat benadert. Hij wijst half gehurkt of plat op de grond aan. Houtsnip is één van zijn specialiteiten. Hij is zeer vriendelijk, rustig, aanhankelijk en evenwichtig, en wordt daarom vaak als gezelschapshond gehouden. Hij heeft een consequente, maar vriendelijke, geduldige opvoeding nodig.

Verzorging
Hij heeft ruimte en beweging nodig. Hij houdt er niet van om opgesloten te zijn. Hij moet twee keer per week worden geborsteld, en er moet geregeld aandacht worden besteed aan zijn oren.

Gebruik
Jachthond. Gezelschapshond.

Hoofd
Lang, droog en hoog gedragen. Ovale schedel. Duidelijke achterhoofds-knobbel. Duidelijke stop. Vrij vierkante snuit. Sterke kaken. Zwarte of leverkleurige neusspiegel, afhankelijk van de kleur van de vacht. Niet al te zeer overhangende lippen.

Ogen
Hazelnootkleurig tot donkerbruin.

Oren
Laag aangezet, middellang, in plooien tegen de wangen vallend.

Lichaam
Middellang. Vrij lange, gespierde, droge, licht gebogen hals zonder keelhuid. Diepe, hoge en brede borstkas. Goed gewelfde ribben. Korte, vlakke rug. Brede, sterke, iets gewelfde lendenen. Iets vlakke flanken.

Ledematen
Compacte voeten met gesloten, goed gewelfde tenen. Zeer gespierde benen.

Staart
Middellang, licht gebogen of als sikkel gedragen. Lange bevedering.

Vacht
Vanaf de achterkant van het hoofd achter de oren iets golvend maar niet gekruld, lang en zijdeachtig. Bevedering op de benen.

Kleur
Zwart en wit (blue belton), oranje en wit (orange belton), citroengeel en wit (lemon belton), bruin en wit (liver belton) of driekleurig (blue belton of liver belton met tan). Alle patronen zonder veel grote vlekken. Een geheel gestippelde vacht heeft de voorkeur.

Schofthoogte
Reu: 65 tot 68 cm. Teef: 61 tot 65 cm.

Borstomvang

Gewicht
25 tot 30 kg.