Duitse Herder

Alias	Duitse Herder
Groep	Herdershonden en Veedrijvers behalve Zwitserse Sennenhonden
FCI	166
Sectie	1

Aan het einde van de negentiende eeuw kruiste Kapitein Von Stephanitz een selectie van verschillende Duitse schaapherdershonden uit Midden- en Zuid-Duitsland om een goede werkhond te creëren. Ook de Schotse Herder werd hierbij gebruikt. De Duitse Herder werd voor het eerst getoond op de Hannover Tentoonstelling in 1892. De Duitse Herder, die vanaf 1899 door de Duitse rasclub wordt gesteund, is één van de meest algemeen erkende rassen ter wereld geworden. Tijdens de Eerste Wereldoorlog liet hij zien wat hij waard was, bij het opsporen van oorlogsgassen, als waakhond, bij het opsporen en redden van personen. Als schoolvoorbeeld van de werkhond is hij tegenwoordig het belangrijkste hondenras ter wereld dankzij zijn schoonheid en zijn aanpassingsvermogen.

Type hond
Herdershonden

Land van herkomst
Duitsland

Oorspronkelijke naam
Deutscher Schäferhund

Andere naam
Duitse Herder Duitse Herdershond

Karakter
Hij moet kalm zijn, evenwichtig, vol zelfvertrouwen, oplettend, volgzaam en moedig, en hij moet een gestaald karakteren een vechtinstinct hebben. De Duitse Herder is gehoorzaam, altijd loyaal en hij heeft een uitstekend reukvermogen. Hij is levendig, vrolijk, trouw, en zeer goed te trainen omdat hij graag gehoorzaamt.

Verzorging
Vroeg beginnen met opvoeden is van vitaal belang. Dit is een actieve hond, die ruimte en beweging nodig heeft, maar die in een flat in de stad kan leven als hij maar zijn dagelijkse wandeling krijgt. Hij houdt er niet van om alleen te zijn en hij kan er niet tegen om de hele dag opgesloten te zijn. Twee keer per week borstelen is nodig. Het is verstandig om niet een al te opgewonden of een angstige puppy uit een nest te kiezen, omdat die agressief zou kunnen worden.

Gebruik
Bovenal een werkhond Vee- en schapenhoeder. Legerhond. Spoorzoeker. Reddingshond. Waakhond. Blindegeleidenhond. Loyale en aanhankelijke gezelschapshond.

Hoofd
Wigvormig en fijnbesneden. Niet te lang, niet grof. De schedel is even lang als de neusrug. Geen duidelijke stop. Wigvormige snuit. Rechte neusrug. Krachtig gebit. Nauwsluitende lippen.

Ogen
Amandelvormige ogen, die iets schuin liggen, maar nooit uitpuilen. Oogkleur zo donker mogelijk.

Oren
Puntig, rechtop gedragen en naar voren gericht, met de middellijnen evenwijdig aan elkaar. Middelgroot.

Lichaam
Middelgroot, iets langer dan hoog. Stevig en goed gespierd. Stevige botten. Sterke, gespierde hals zonder keelhuid. Diepe borstkas. Sterk ontwikkelde rug. Brede, sterke lendenen. Lange, iets hellende croupe. Achterbenen iets naar achteren geplaatst.

Ledematen
Gesloten, compacte tenen. Rechte, evenwijdige, droge voorbenen. Rug vanaf de schoft iets hellend.

Staart
Dichte vacht, waarbij de laatste wervel ten minste tot het spronggewricht reikt. Licht gebogen hangend.

Vacht
Dubbele vacht met ondervacht. Dik, recht en ruw haar, dat dicht tegen het lichaam ligt. Kort op het hoofd, de voorkant van de benen, en de voeten. Langer en dikker op de hals. Langer op de achterkant van de benen, een broek vormend. Te lang haar is een diskwalificerende fout.

Kleur
Zwart met roodachtig bruine, tan, of lichtgrijze aftekeningen. Mengsel van zwart en donkergrijs. Zwart masker en zwarte mantel. Kleine, duidelijke, witte vlekken op de borst zijn toegestaan. Lichtgrijze ondervacht.

Schofthoogte
Reuen: 60-65 cm. Teven: 55-60 cm.

Borstomvang

Gewicht
Reuen: 30-40 kg. Teven: 22-32 k